Korpus uczący (ang. training dataset) to zestaw danych, który jest wykorzystywany do trenowania modeli sztucznej inteligencji. Dane te mogą przyjmować różne formy, w zależności od zastosowania, od tekstu po obrazy czy nagrania dźwiękowe. Kluczową rolą korpusu uczącego jest dostarczenie modelowi AI przykładów, na których może się "uczyć" – identyfikować wzorce i rozwijać zdolność do wykonywania zadań takich jak klasyfikacja, predykcja czy rozpoznawanie.
Typy korpusów uczących
W zależności od rodzaju problemu, modele sztucznej inteligencji mogą być trenowane na różnych typach korpusów uczących:
-
Korpusy tekstowe: Wykorzystywane w procesach związanych z przetwarzaniem języka naturalnego (NLP), np. w tłumaczeniach maszynowych, analizie sentymentu, chatbotach.
-
Korpusy obrazowe: Używane do trenowania modeli rozpoznawania obrazów, np. do detekcji obiektów, klasyfikacji obrazów czy rozpoznawania twarzy.
-
Korpusy audio: Stosowane w systemach rozpoznawania mowy, przetwarzania dźwięku, a także w aplikacjach z zakresu muzyki generowanej przez AI.
-
Korpusy video: Przydatne w zadaniach związanych z analizą ruchu, automatycznym rozpoznawaniem czynności, monitoringiem i autonomicznymi pojazdami.
Pozyskiwanie danych do korpusów uczących
Proces pozyskiwania danych do korpusów uczących to jedno z kluczowych wyzwań w tworzeniu modeli AI. Dane mogą pochodzić z różnych źródeł i mają różną jakość, co wymaga odpowiedniego przetwarzania. Źródła danych mogą obejmować:
-
Dane publiczne: Zbiory danych udostępniane przez organizacje rządowe, uniwersytety czy inicjatywy open data. Przykłady to zbiór danych MNIST (obrazy cyfr) czy COCO (obrazy do rozpoznawania obiektów).
-
Dane syntetyczne: Dane generowane przez komputery, które są tworzone, gdy rzeczywiste dane są trudno dostępne lub niewystarczające. Przykładami mogą być symulowane obrazy, teksty lub dane z gier wideo.
-
Dane z internetu: Ogromne ilości danych mogą być pozyskiwane z internetu, np. z mediów społecznościowych, artykułów prasowych, stron internetowych. W takim przypadku kluczowe jest zachowanie etycznych standardów oraz zgodność z przepisami dotyczącymi prywatności, jak np. RODO.
-
Dane z sensorów: W kontekście Internetu Rzeczy (IoT), dane mogą być zbierane z różnych sensorów i urządzeń, takich jak kamery, mikrofony, czujniki ruchu, co jest istotne np. w aplikacjach autonomicznych pojazdów.
-
Dane crowdsourcingowe: Zbiory danych pozyskiwane od użytkowników za pośrednictwem platform crowdsourcingowych, gdzie wiele osób oznacza dane (np. obrazy lub teksty) w zamian za wynagrodzenie.
Proces pozyskiwania danych wymaga uwzględnienia kwestii etycznych, jak ochrona prywatności czy zgoda na użycie danych osobowych, a także dbałości o jakość danych, aby były one wystarczająco reprezentatywne i wolne od uprzedzeń.
Ataki cybernetyczne na korpusy uczące
Korpusy uczące, jako krytyczny element procesu trenowania modeli AI, stają się coraz częściej celem ataków cybernetycznych. Tego typu ataki mają na celu manipulację danymi w korpusie, co może prowadzić do błędnych decyzji podejmowanych przez model. Najczęściej spotykane ataki to:
-
Ataki typu "data poisoning": Polegają na celowym wprowadzaniu fałszywych lub zmanipulowanych danych do korpusu uczącego, co sprawia, że model uczony na tych danych działa niepoprawnie, np. generując błędne przewidywania.
-
Ataki typu "model inversion": Hakerzy próbują odtworzyć informacje osobiste lub wrażliwe, które mogły być użyte w korpusie uczącym, na podstawie działania modelu. W ten sposób mogą wydobywać dane z korpusu bez bezpośredniego dostępu do niego.
-
Ataki "evasion": W tym przypadku napastnicy wprowadzają niewielkie zmiany w danych, które model AI klasyfikuje błędnie, mimo że dla człowieka te różnice są niewidoczne. Ataki te mogą być wykorzystywane np. do omijania systemów rozpoznawania twarzy czy zabezpieczeń antyspamowych.
Te rodzaje ataków stanowią poważne zagrożenie, ponieważ mogą podważyć zaufanie do systemów AI oraz spowodować realne szkody w aplikacjach, które na tych systemach polegają.
Wyzwania związane z korpusami uczącymi
Praca z korpusami uczącymi nie jest pozbawiona trudności. Oto kilka kluczowych wyzwań:
-
Zróżnicowanie danych: Niezrównoważone zbiory danych, np. przewaga jednej klasy w klasyfikacji, mogą prowadzić do nierównomiernego trenowania modelu i słabej ogólnej wydajności.
-
Rozmiar korpusu: Im większy korpus uczący, tym dłuższy czas trenowania modelu, co wymaga większych zasobów obliczeniowych.
-
Jakość danych: Model może osiągnąć dobre wyniki tylko wtedy, gdy dane treningowe są wystarczająco reprezentatywne i dokładne.
-
Problemy z danymi oznakowanymi: W wielu przypadkach potrzeba oznakowania danych (labeling) może być kosztowna i czasochłonna.
Wpływ korpusu uczącego na jakość modelu
Jakość korpusu uczącego bezpośrednio wpływa na jakość modelu sztucznej inteligencji. Zbiór treningowy, który jest bogaty w różnorodne przykłady i dobrze odzwierciedla problem, który model ma rozwiązać, pozwala na lepsze uogólnienie wyników na nowych danych. Z kolei słabej jakości korpus uczący może prowadzić do nadmiernego dopasowania (overfitting), gdzie model świetnie radzi sobie na danych treningowych, ale ma trudności z przewidywaniami na nowych przykładach.
Podsumowując, dobrze przygotowany i odpowiednio zróżnicowany korpus uczący jest kluczowy dla efektywnego trenowania modeli sztucznej inteligencji. Jest to fundament, na którym opiera się cały proces budowania inteligentnych systemów.